کتاب فلسفه علم اثر جیمز لیدیمن

درآمدی بر فلسفه علم متنی است کلاسیک و آموزشی که تلاش کرده از مقدمات و پیش فرض‌های تخصصی حتی‌المقدور بپرهیزد و شرایطی فراهم آورد که هم علاقه‌مندان به فلسفه و هم متخصصان این عرصه از آن منتفع شوند. این کتاب از مباحث اساسی و بنیادین فلسفه علم آغاز می‌کند و با گام‌هایی سنجیده و مطمئن به‌تدریج خواننده را به سوی پرسش‌های عمیق‌تر در باب ماهیت علم می‌کشاند. استقراء و مشکلات آن، ابطال‌گرایی، کوهن و ایده پارادایم او در بخش اول این کتاب تشریح شده و در بخش دوم بحث مهم واقع‌گرایی و ضدواقع‌گرایی در علم با فصولی چون تعین ناقص تئوری‌ها، استنتاج بهترین تبیین، تجربه‌گرایی ساختی و نظایر آن در کانون توجه قرار گرفته است.