کتاب خشم و هیاهو اثر ویلیام فاکنر

کتاب «خشم و هیاهو» شاهکار ویلیام فاکنر توسط صالح حسینی ترجمه شده است. ویلیام فاکنر رمان خشم و هیاهو را در 7 اکتبر 1929 منتشر کرد، این اثر پانزده سال بعد، جایزه نوبل ادبی را برای نویسنده‌اش به همراه آورد و نام فاکنر را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان آمریکایی قرن بیستم، مطرح ساخت. پس از ترجمه این اثر به فارسی، شیوه جریان سیال ذهن در ایران، مورد توجه قرار گرفت و به طور عملی، به نویسندگان ایرانی شناسانده شد و تاثیری عمیق روی سبک نویسندگی آنان گذاشت. خشم و هیاهو چهارمین رمان فاکنر است. فاکنر می‌گوید زمانی که شروع به نوشتن کرده است، خود از ترتیب حوادث داستان، مطلع نبوده است. بخش اعظم این کتاب، طی شش ماه کار فشرده نوشته شده است. نام کتاب «خشم و هیاهو» برگرفته از قسمتی از نمایشنامه مکبث نوشته ویلیام شکسپیر است: «زندگی داستانی است لبریز از خشم و هیاهو، که از زبان ابلهی حکایت می‌شود، و معنای آن هیچ است.» داستان در سال 1895 و با مرگ مادربزرگ خانواده کامپسون آغاز می‌شود. در خانه مراسم تدفین در حال برگزاری است. خانم و آقای کامپسون برای آن که چهار فرزندشان متوجه مرگ مادربزرگ نشوند، آنها را به خارج از خانه فرستاده‌اند، اما بچه‌ها زیر درخت گلابیِ پشت پنجره تالار محل برگزاری مراسم جمع شده‌اند. کدی، دختر هفت ساله خانواده، از درخت گلابی بالا رفته است و  هر آنچه پشت پنجره می‌بیند را به طور مبهم درک کرده و برای بقیه تعریف می‌کند، داستان این بچه‌ها ادامه می‌یابد.... قسمتی از این کتاب را با هم می‌خوانیم: « پاروها آفتاب را در برق‌های فاصله‌دار می‌گرفتند، بوی تاریک و روشن یاس دیواری، تاریکی نجواگر تابستان و ماه اوت درخت‌ها روی دیوار خم شده بودند... به نظر می‌رسید که در این هوا حتی صدا هم درمی‌ماند، انگار که هوا آنقدر صدا حمل کرده بود که خسته شده بود. ما در برگ‌های خشک که با دم زدن آهسته انتظار ما نجوا می‌کردند و تنفس آهسته خاک و ماه اکتبر بدون باد، می‌نشستیم. رشته‌های ظریف، چون حرکت خواب آهسته می‌جنبند...» «خشم و هیاهو» به همت انتشارات نیلوفر منتشر شده است.