گردن آویز فربهر یا فروهر طلایی طلاروس هخامنش

نشان فروهر یا فربهر یکی از نمادهای مهم آیین زرتشتی و فرهنگ ایران باستان است. این نماد اغلب با یک انسان بالدار نشان داده می‌شود که دست راستش را بالا برده و حلقه‌ای در دست چپ دارد. فروهر به عنوان نمادی از روح و جاودانگی، حکمت و رستگاری در باورهای زرتشتی شناخته می‌شود. معنای اجزای فروهر: 1. مرد ایستاده در مرکز: نماد خردمندی و دانایی است. 2. دست راست بالا رفته: نشانه ستایش، نیایش و حرکت به سوی نیکی. 3. حلقه در دست چپ: نماد وفاداری و عهد و پیمان. 4. بال‌ها با سه ردیف پر: سه اصل مهم زرتشتی – پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک. 5. دم با سه لایه پر: نشانه دوری از بدی‌ها – پندار بد، گفتار بد، کردار بد. 6. حلقه‌ای در مرکز: نماد چرخه زندگی و جاودانگی. ریشه و تاریخچه: فروهر از نمادهای ایران باستان و به ویژه دوران هخامنشیان است و نمونه‌هایی از آن بر دیوارهای تخت جمشید دیده می‌شود. این نماد در طول تاریخ توسط زرتشتیان حفظ شده و امروزه به عنوان یکی از نمادهای هویت ایرانی نیز شناخته می‌شود. کاربرد امروزی: زرتشتیان هنوز از این نماد در اماکن مذهبی و مراسم خود استفاده می‌کنند. بسیاری از ایرانیان از فروهر به عنوان نمادی از هویت ملی و فرهنگی خود بهره می‌برند.